Autor: Rauché

Fizikalni tretman u medicinskoj rehabilitaciji pacijenata nakon moždanog udara

Sažetak

Uvod: Kao bolest moždani udar opisuje se još od vremena Hipokrata. Moždani udar je često oboljenje sa značajnim mortalitetom (treći je uzrok smrtnosti) i teškim posljedicama na fizičkom i psihičkom planu (oko polovine preživjelih bolesnika sa moždanim udarom, a po nekim statistikama i preko toga, ima zaostale neurološke ili psihološke sekvele). Incidenca se u Evropi kreće od 2-4 promila, u nekim zemljama i do 8 promila, a smrtnost od iste se kreće oko 25%.
Cilj istraživanja:
Utvrditi funkcionalnu onesposobljenost kod pacijenata sa cerebrovaskularnim inzultom.
Utvrditi uspiješnost fizikalne terapije kod osoba sa hemiparezom.
Utvrditi strukturu pacijenata po zanimanju, spolu i funkcionalnoj onesposobljenosti.
Metode istraživanja: Uzorak istraživanja je bilo 70 pacijenata kod kojih je dijagnostički utvrđen cerebrovaskularni inzult. Istraživanje je sprovedeno retrospektivno za period od 01.01.2000. god. do 31.12.2006. god. u PZU Centar za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju- „PRAXIS“ Sarajevo. Do istraživačkih podataka došlo se uvidom u ambulantne protokole i historije bolesti.
Rezultati istraživanja: Istraživanje pokazuje da nakon provedenog fizikalnog tretmana teško pokretan uz tuđu pomoć nije bio niko od pacijenata, teško pokretno uz pomoć pomagala je bilo 7 (10,0%) pacijenata, samostalno pokretno bez pomagala je bilo 15 (21,42%) pacijenata, dobar funkcionalni status uz minimalne sekvele je imalo 48 (68,57%) pacijenata, uredan funkcionalni status nije imao niko od pacijenta.
Zaključak: Podatci nakon provedenog istraživanja ukazuju na to da je primjena fizikalnog tretmana kod pacijenata sa oduzetošću ekstremiteta poslije cerebrovaskularnog inzulta pokazala značajnu uspiješnost. Istraživanja su pokazala da se teorija i praksa u večem dijelu poklapaju i da pravilno i pravovremeno proveden fizikalni tretman kao i drugi aspekti rehabilitacije pozitivno utiču na pacijente poslije moždanog udara.

Ključne riječi: fizikalni tretman, rehabilitacija, moždani udar

Nastavi čitati Fizikalni tretman u medicinskoj rehabilitaciji pacijenata nakon moždanog udara

Traumatske povrede i proces zbrinjavanja u centru urgentne medicine SKB Mostar

Sažetak

Prema svjetskim statistikama politrauma je jedan od vodećih uzroka smrtnosti. Ovo iz razloga što najmanje dva, a najčešće više organa ili sustava organa ugrožava život bolesniku. Zbrinjavanje politraumatizovanog bolesnika je vrlo složen i skup zadatak, jer je potrebno djelovati brzo, efikasno i timski.
Strategija svake zemlje u prevenciji i kontroli liječenja politraume je formiranje kompletne baze podataka kako o uzrocima, tretmanu tako i posljedicama politraume. Cilj rada je da se prikažu podatci o učestalosti traumatskih povreda kod politraumatizovanih bolesnika sa teškim tjelesnim povredama te procesa njihovoga zbrinjavanja u CUM – u SKB Mostar.
Statistička obrada dobijenih podataka vršena je pomoću distribucije frekvence i neposredne analize tabelarnih podataka u razdoblju od 3 godine.
Naši rezultati govore o zabrinjavajuće visokom broju politraumatizovanih sa teškim povredama.

Ključne riječi: trauma, politrauma, stopa morbiditeta, CUM SKB Mostar

Nastavi čitati Traumatske povrede i proces zbrinjavanja u centru urgentne medicine SKB Mostar

Istraživanje utjecaja korištenja sustava zatvorene aspiracije dišnog sustava na pojavu ventilatorom uzrokovane pneumonije

Sažetak

Strojna ventilacija je postupak koji se primjenjuje prilikom operativnih zahvata, te u jedinicama intenzivnog liječenja. Infekcije koje zahvaćaju respiratorni sustav povezane su sa strojnom ventilacijom, te održavanjem dišnih puteva prohodnim od suvišnog sekreta. Uzastopno aspiracijsko čišćenje dišnog puta potrebno je zbog prevencije opstrukcije samog endotrahealnog tubusa.Načini i uvijet u kojima se vrši aspiracija dišnih puteva uvelike određuju učestalost komplikacija.Ventilatorom uzrokovana pneumonija (ventilator associated pneumonia -VAP) je pneumonija koja se pojavljuje u bolesnika koji su intubirani, te na mehaničkoj ventilaciji 48 sati i duže. Ventilatorom uzrokovana pneumonija iznosi 47% svih infekcija kod bolesnika u jedinicama intenzivnog liječenja. Mjere za spriječavanje ventilatorom uzrokovana pneumonije su: primjena tehnika zasnovanih na asepsi i antisepsi, higijena ruku čišćenje usne šupljine, metoda zatvorene aspiracije, uzglavlje podignuto 45 stupnjeva, terapija blokatorima H2 receptora, smanjenje sedacije bolesnika, korištenje HMEF filtera, korištenje tubusa s koničnim „cuff-om“, primjenu PEEP – a, kontinuiranu ili intermitentnu subglotičnu aspiraciju sekreta.Medicinska sestra/ tehničar važna je karika u prevenciji nastanka VAP – a jer izravno izvodi ili sudjeluje u medicinsko – tehničkim postupcima koji mogu dovesti do nastanka VAP-a.

Ključne riječi: ventilatorom uzrokovana pneumonija, metoda zatvorene aspiracije, metoda otvorene aspiracije

Nastavi čitati Istraživanje utjecaja korištenja sustava zatvorene aspiracije dišnog sustava na pojavu ventilatorom uzrokovane pneumonije

Specifičnosti rada pedijatrijske sestre sa decom na mehaničkoj ventilaciji pluća

Sažetak

Iako je osnovna struktura respiratornog sistema kod dece ista kao kod odraslih ipak postoje i značajne razlike. Ove razlike utiču na to kako će odojčad i deca odgovoriti na bolest i na lečenje.
Neadekvatno disanje može da bude uzrokovano sa nekoliko mehanizama, utičući na ventilaciju, razmenu gasova ili na oba, kao na primer primarni respiratorni problem, insuficijencija nekog drugog sistema, problemi sa zidom grudnog koša (npr. trauma), slaba plućna usklađenosti (akutna povreda pluća, pneumonija) ili povećan disajni otpora (gušobolja, astma, bronhiolitis).
Disajna funkcija može takođe da bude kompromitovana depresijom centra za disanje izazvane hipoksemijom, hipotermijom, lekovima (npr. opijatima), metaboličkim poremećajima (npr. hipoglikemija), ili povreda CNS-a, disfunkcija ili konvulzivni napadi.
Procena pacijenata sa neadekvatnom funkcijom disanja podrazumeva: disajni put, disanje, znake povećanog disajnog rada, znake neadekvatne respiratorne podrške, cirkulaciju. Nakon brze procene svakom detetu sa neadekvatnom respiratornom podrškom potrebna je momentalna ventilatorna podrška i visok protok kiseonika!
Moguće komplikacije mehaničke ventilacije: akcidentalna ekstubacija, zapušen disajni put (sekret/krv), aspiracija sadržaja iz želudca, oštećenje traheje (od ETT/sukcije), infekcija, intubacija u desni bronh, pneumotoraks, hipo/hiperventilacija, zavisnost od ventilatora (nemogućnost prekida MV), Stresni ulkus na gastrointestinalnom traktu, hipotenzija, porast CVP, smanjenje bubrežne funkcije, mehanički kvar na opremi.
Visokofrekventna oscilatorna ventilacija novorođenčadi (HFOV) vrsta je mehaničke ventilacije kojom se razmena gasova do pluća obavlja malim disajnim volumenom a velikom frekvencijom i visokim pritiskom.
Indikacije za primenu azot oksida (NO) u kombinaciji sa mehaničkom ventilacijom (IPPV, HFOV): primarna (idiopatska) perzistentna plućna hipertenzija (PPHN), sekunardna PPHN (usled mekonijalnog aspiracionog sindroma – MAS, ARDS, RDS, pneumonije) kod novorođenčadi gestacijske starosti > ili = 34 GN.
U dečjem uzrastu koriste se NAZALNA ili ORALNA intubacija. Endotrahealni tubusi sa kafom se ne praktikuju do osme godine života, osim u posebnim situacijama (transport, opekotine lica, kraniocerebralne povrede, ekstremna salivacija, itd) kada nije potrebna dugotrajna mehanička ventilacija. Najlakši put intubacije u urgentnim situacijama, ili za kratkotrajnu upotrebu, je oralni. Nazalni put je tehnički teže postići i obično se koristi nakon što je oralna intubacija uspešno izvedena i dete stabilizovano. Nazalna intubacija ima prednost zbog povećane stabilnosti tubusa.
Sve mere nege deteta na mehaničkoj ventilaciji odnose se i na novorođeče, sa ozbiljnim osvrtom na specifičnosti pacijenata u uzrastu novorođenčeta: oštećenja CNS usled hipoksije – neadekvatne oksigenacije, povećana sklonost ka infekciji, termolabilnost, uski disajni putevi, nezrelost svih sistema organa.
Mehanička ventilaciji u primeni kod dece svih uzrasta ima svoje pozitivne ali nažalost i veliki broj negativnih efekata ukoliko se neadekvatno primenjuju sve mere lečenja i nege. Kako se broj komplikacija ne bi povećavao tokom njene primene neophodno je da učestvuje ceo medicinski tim podjednako kako bi se detetu obezbedilo kontinuirano praćenje svih aspekata i parametara mehaničke ventilacije. Specijalna edukacija sestrinskog i lekarskog osoblja je apsolutni zahtev. U suprotnom i najmanja nepravilnost u radu može prouzrokovati ireverzibilne promene. Preporuka za visok stepen pružene nege je uspostavljanje standarda i protokola u radu, kako lekara tako i pedijatrijskih sestara. Za pozitivan ishod mehaničke ventilacije kod deteta potreban je, t.j. obavezan, multidisciplinarni pristup.

Ključne reči: mehanička vetilacija, deca, komplikacije, specifičnosti

Nastavi čitati Specifičnosti rada pedijatrijske sestre sa decom na mehaničkoj ventilaciji pluća